Yeni Araştırmalar, D Vitamini Takviyelerinin Kanser, Kardiyovasküler Hastalık veya Diyabetin Önlenmesinde Faydasız Olduğunu Gösteriyor
D vitamini kemik sağlığında önemli bir rol oynar. Normal kan kalsiyum ve fosfat seviyeleri, kemik büyümesi ve gücü için gerekli mineralleri korur ve kemiklerin kalsiyumu emmesine yardımcı olur. D vitamini ayrıca kas sağlığını ve gücünü arttırır. [1] Yıllardır kemik sağlığını iyileştirmek için D vitamini takviyeleri reçete edilmiştir.
Son yıllarda, bazı çalışmalar düşük kan D vitamini seviyelerinin artmış kanser, kardiyovasküler hastalık (kalp krizi ve felç dahil) ve tip 2 diyabet riskleri ile ilişkili olduğunu göstermiştir. [2] , [3] Bu bulgular, bu hastalıkların riskini azaltmak için D vitamini takviyelerinin kullanılması önerilerini getirmiştir.
Bununla birlikte, New England Journal of Medicine'de (NEJM) yakın zamanda yayınlanan iki büyük, iyi tasarlanmış, randomize klinik çalışmanın sonuçları , yüksek doz D vitamini takviyesinin kanser, kardiyovasküler hastalık veya diyabetin önlenmesinde yararlı olmadığını göstermiştir. Bu önemli klinik çalışmalar Ulusal Sağlık Enstitüsğ (NIH) tarafından finanse edildi.
D vitamini kaynakları
D vitamini çeşitli gıdalarda bulunur. Bazı yağlı balıklarda, balık-karaciğer yağlarında, yumurta sarısında ve tavuk karaciğerlerinde doğal olarak bulunur. Gıda üreticileri ayrıca süt, portakal suyu ve kahvaltılık tahıllar da dahil olmak üzere birçok yiyeceğie D vitamini koyarlar. Ek olarak, güneş ışığına maruz kalma sırasında D vitamini doğal olarak ciltte üretilir.
Yiyeceklerle D vitamini alamayan ve yeteri kadar güneşe maruz kalmayan kişiler için çeşitli D vitamini takviyeleri mevcuttur. En yaygın kullanılan formlar D3 vitamini olarak da bilinen kolekalsiferol ve ergokalsiferol veya D2 vitamindir. [4]
ABD'nin resmi beslenme kılavuzları, 70 yaşına kadar olan sağlıklı yetişkinlerin günlük 600 uluslararası birim (IU) D vitamini tüketmelerini önermektedir. [5] 70 yaşından sonra önerilen günlük miktar 800 IU'ya çıkar. Sağlıklı yetişkinler için günlük D vitamini alımı, toksisiteyi önlemek için 4.000 IU'yu geçmemelidir
Kanser, kardiyovasküler hastalık önleme denemesi [6]
NEJM'de 3 Ocak 2019 da yayınlanan ilk klinik araştırmada, çalışmaya Kasım 2011'den Mart 2014'e kadar ABD genelinde 25.871 sağlıklı yetişkine katıldı. Çalışmaya katılan erkeklerin 50 yaş ve üstü, kadınlar 55 yaş ve daha üstü olması katıldı. Çalışmaya, bilinen bir kanser öyküsü (melanom olmayan deri kanseri hariç) veya kardiyovasküler hastalık (önceki kalp krizi veya inme gibi) öyküsü olmayanlar alındı.
Denekler random olarak, oral yoldan D vitamini yüksek dozda 2000 IU veya günde bir kez bir plasebo almak üzere ayrıldı. Deneklerin D vitamini alımını diğer ek kaynaklardan günlük 800 IU ile sınırlamaları gerekiyordu. Denekler dört ila altı yıl (medyan beş yıl) takip edildi.
Araştırmacılar, D vitamini alan grup ile plasebo grubu arasında invazif kanser oranları veya majör kardiyovasküler olaylar (kalp krizi, inme ve kardiyovasküler nedenlerden ölüm) arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulamadılar . İki grup arasında meme kanseri, prostat kanseri, kolorektal kanser, kanserden ölüm ve herhangi bir nedenden ölüm açısından anlamlı fark yoktu.
Son olarak, gruplar arasında, yüksek kan kalsiyum düzeyleri ve böbrek taşları gibi D vitamini tedavisine bağlı olabilecek yan etkiler açısından da anlamlı bir fark yoktu.
Sonuç olarak, çalışma sağlıklı yetişkinlerde beş yıl boyunca yüksek doz D vitamini ile günlük takviyenin kanser veya kardiyovasküler olaylar riskini azaltmadığını göstermiştir.
Diyabet önleme araştırması [7]
NEJM'de 8 Ağustos 2019 da yayınlanan ikinci klinik çalışmada, ABD'ye Ekim 2013- Şubat 2017 arası 2.243 yetişkini katıldı. Denekler tip2 diayabete bağlı yüksek riskli aşırı kilolu veya obez ve prediyabetik (kan şeker seviyeleri normalden daha yüksek, ancak diyabetle görülen seviyelerin altındadır) kişilerdi. Araştırmaya katılabilmek için deneklerin de 30 yaş veya daha büyük olması gerekiyordu ( Kızılderililer, Alaska Yerlileri veya Hawaii dahil Pasifik Adaları yerlileri için yaş sınırı 25 ve daha üzeri olarak kabul edildi. Bu gruplarda diyabet riski daha yüksektir).
Denekler rastgele bir şekilde günde 4.000 IU'luk yüksek dozda oral D vitamini veya bir plasebo almak üzere iki gruba ayrıldı. Olgular ortalama 2.5 yıl takip edildi.
Denemenin sonunda, D vitamini ve plasebo grupları arasında yeni başlayan diyabet oranında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. Ayrıca, ilk denemede olduğu gibi, yan etki oranı da her iki grup için de benzerdi.
Sonuç olarak, çalışma, diyabet gelişimi yönünden yüksek riskli olan hastalarda iki buçuk yıldan uzun bir süre günlük yüksek doz D vitamini takviyesinin, prediyabetli hastalarda tip 2 diyabet riskini azaltmadığını göstermiştir.
Sonuç
Kanser, kardiyovasküler hastalık veya tip 2 diyabet riskinizi azaltmak için yüksek doz D vitamini kullanımı faydasızdır ve alınmamalıdır. Diyetle yetersiz D vitamini alanların ve yetersiz güneşe maruz kalanların kemik sağlığı için doktor tavsiyesi ile uygun miktarda D vitamini alabilirler.
Referanslar:
[1] Bischoff-Ferrari HA. Relevance of vitamin D in muscle health. Rev Endocr Metab Disord. 2012;13(1):71-77.
[2] Manson JE, Cook NR, Lee IM, et al. Vitamin D supplements and prevention of cancer and cardiovascular disease. N Engl J Med. 2019;380(1):33-44.
[3] Pittas AG, Dawson-Hughes B, Sheehan P, et al. Vitamin D supplementation of prevention of type 2 diabetes. N Engl J Med. 2019;381(6):520-530.
[4] Pazirandeh S, Burns DL. Overview of vitamin D. UpToDate. Last updated January 15, 2016
[5] Institute of Medicine. 2011. Dietary Reference Intakes for Calcium and Vitamin D. Washington, DC: The National Academies Press.
[6] Manson JE, Cook NR, Lee IM, et al. Vitamin D supplements and prevention of cancer and cardiovascular disease. N Engl J Med. 2019;380(1):33-44.
[7] Pittas AG, Dawson-Hughes B, Sheehan P, et al. Vitamin D supplementation of prevention of type 2 diabetes. N Engl J Med. 2019;381(6):520-530.
Not: PC, WP den tercümedir